به لحاظ شرعي بي حجابي و دزدي هر دو منکر هستند و نسبت به جلوگيري از هر دو امر حرام بايد در حد توان اقدام نمود. بر هر يک از ما واجب است تا اولا خود را از حرام بازداشته و ثانيا نسبت به ديگران از فريضه امر به معروف و نهي از منکر با وجود شرايط و مراتبش غافل نشويم. مجوز گناه وجود آيات و روايات فراواني که در خصوص حجاب وجود دارد، به خوبي حاکي از اهميت و ارزش آن در بين اوامر و فرامين الهي است. علي رغم تأکيد و وجود آيات و روايات در اين خصوص شاهد هستيم آنچنان که بايد و شايسته است بعضي اشخاص خود را ملزم به آن ندانسته و در انظار عمومي با پوشش غير اسلامي ، به حالتي متأسفانه بي حيايي حاضر مي شوند. اول چيزي که براي بي حيا کردن مردم و جامعه پنبه ي آن زده مي شود، حجاب است. اصلي که امروز در جامعه ما متاسفانه مهجور باقي مانده است.
تمام فرايض الهي در قرآن کريم عمدتا اشاره شده است. ما در جامعه هنوز باور نکرده ايم حجاب اصل ضروري دين و فريضه است. لذا خيلي در اين لباس مي آيد حرف هاي عجيبي مي زنند که “چه کار به اين موي زن ها داريد شما جلوي اختلاس ها را بگيريد.” هر دو تاي اينها مهم و اهم است.