«و بگو: [هرکاري مي خواهيد] بکنيد که به زودي، خدا و پيامبر او و مومنان در کردار شما خواهند نگريست و به زودي به سوي داناي نهان و آشکار بازگردانيده مي شويد. پس شما را به آنچه انجام مي داديد، آگاه خواهد کرد.» (1) همانطور که در آيه ي فوق خوانديد، نه تنها خداوند، بلکه رسول او (صلي الله عليه و آله) و مؤمنين نيز از اعمال مردم آگاهي دارند. برترين مصداق مومن، ائمه ي معصوم (عليهم السلام) هستند که در ايمانشان، نظير و نمونه ندارند. امام صادق (عليه السلام)، به يکي از ياران خود فرمودند: «اعمال نيک و بد همه ي بندگان هر صبح گاه بر پيامبر خدا – درود خدا بر او باد- عرضه مي شود. پس مراقب باشيد. اين سخن خداوند است …»و سپس آيه ي مذکور را خواندند. (2) همچنين به کسي فرمودند: «چرا فرستاده ي خدا (ص) را اندوهگين مي کنيد؟» مخاطب امام پرسيد: چگونه ما او را اندوهگين مي کنيم؟

فرمودند:«مگر نمي دانيد که اعمال شما بر آن حضرت عرضه مي شود و چون گناهي در آن بيند، اندوهگين مي شود؟ پس فرستاده ي خدا را اندوهگين نکنيد و او را شادمان سازيد.» (3) ما انسانهاي آخرالزماني در دوران غيبت نيز رها و يله نيستيم. آقاي ما نيز، تمامي اعمال ما را مي بيند و به نيتهاي ما آگاه است. ايشان خود مي فرمايند: «ما بر احوال شما آگاهيم و هيچ چيز از اخبار شما بر ما پوشيده نيست.» (4) امام و ولي زمان ما، حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه) هستند. بنابراين تمام حالات ما بر ايشان تاثير گذار است. چنانچه در روزگار اميرالمؤمنين (ع)، حالات مردم بر ايشان تاثير گذار بود. حضرت علي (ع) به يکي از يارانشان فرمودند: «اي رميله! هيچ مؤمني بيمار نمي شود، مگر اينکه ما هم با بيماري او بيمار مي شود و هيچ مؤمني اندوهگين نمي شود، مگر اينکه ما با اندوه او اندوهگين مي شويم و هيچ مومني دعا نمي کند، مگر اينکه ما براي دعاي او آمين مي گوييم و هيچ مومني سکوت نمي کند، مگر اينکه ما براي او دعا مي کنيم.» (5)

پي نوشت: 1. توبه: 105 2. الکافي، ج 1، ص 219؛ به نقل از شفيعي سروستاني، ابراهيم، معرفت امام زمان (ع) و تکليف منتظران، نشر موعود، ص 149 3. همان؛ به نقل از همان، ص 150 4. طبرسي، الاحتجاج، ج 2، ص 598؛ به نقل از همان، ص 152 5. بصائر الدرجات، جزء 5، ص259-260