بنابر تصريح آيات قرآن و روايات مومنان با يکديگر برادرند و اين برادري حقوق و وظايفي را براي آنها به دنبال دارد که در صورت توجه و عدم کوتاهي نسبت به آنها، خيرات و برکات فراواني نصيب فرد و جامعه مي شود. چنانکه خداوند در آيه 10 سوره مبارکه حجرات مي فرمايد: «إِنَّما الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْکُمْ وَ اتَّقُوا اللّه َ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛ «همانا مؤمنان با هم برادرند؛ پس ميان برادرانتان آشتى دهيد و از خدا پروا کنيد، باشد که بر شما رحمت آورد».

و از پيامبر خدا (ص) است که فرموده اند: «مؤمنان برادرند، خونشان برابر است، در برابر ديگران يکدستند و کمترين آنها [مى تواند] کسى را به امان و زنهار همه شان درآورد.»

امام صادق (ع) مي فرمايند: «همانا مؤمنان برادران يکديگر و فرزندان يک پدر و مادرند. و اگر رگى از يکى از آنان [به ناراحتى ]بجنبد ديگران به خاطر او، شب را نمى خوابند.» همان حضرت (ع) فرموده اند: «مؤمن برادر مؤمن است، چشم او و راهنماى او است. به او خيانت نمى کند، به او ستم نمى کند، کلاه سرش نمى گذارد، و به او و عده اى نمى دهد که بدان عمل نکند.» جالب آنکه معصومان عليهم السلام راه هاي تحکيم برادري و حفظ دوستي و مودت ميان مومنان را نيز تصريح و توصيه کرده اند. اميرمومنان امام علي (ع) در اين باره مي فرمايند: «هيچ گاه حق برادرت را، به اعتماد روابط دوستانه اى که با او دارى ضايع مگردان؛ چه، آن کس که حق او را ضايع مى کنى ديگر برادرت نيست.»

امام زين العابدين (ع) نيز در اين باره فرموده اند: «زبانت را نگه دار تا برادرانت را نگه دارى.» و از امام صادق (ع) است که فرمودند: «برادران در ميان خود به سه چيز نيازمندند که اگر به کار بندند دوستى مى پايد و گرنه از يکديگر جدا و دشمن هم مى شوند. آن سه چيز اينها است: انصاف با يکديگر، مهربانى با يکديگر و حسد نبردن به هم.» علاوه بر اين، در روايات معصومان عليهم السلام بر افزايش تعداد برادران و تلاش براي گسترش دامنه دربرگيري مومنان تاکيد شده است. از نبي اکرم (ص) است که فرموده اند: «هر کس برادر مسلمان جديدى برگزيند، خداوند در بهشت براى او برجى بنا مى نهد.» همچنين، اميرمومنان امام على (ع) مي فرمايند: «ناتوانترين مردم کسى است که از به دست آوردن دوستان و برادران ناتوان باشد و ناتوان تر از او کسى است که برادران به دست آورده را از دست بدهد.» و از مولاي متقيان (ع) است که: «در پى دوستان راستين باش و بر شمارشان بيفزاى که آنان ذخيره دوران آسايش و سپر روزگار بلايند!»

منابع: امالي مفيد کافي کنزالعمال نج البلاغه بحارالانوار تحف العقول ميزان الحکمه