شرط سودمندی نعمت ها
حجتالاسلام والمسلمين قرائتي در تفسير آيه 178 سوره مبارکه «آل عمران» با اين مضمون که: «و کساني که کافر شدند، ميپندارند مهلتي که به آنان ميدهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت ميدهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند و براي آنان عذابي خوارکننده است.» نکاتي را مطرح فرمودهاند که در ادامه ميخوانيم: 1- کفر، مانع شناخت حقيقت است. 2- کوتاه يا بلند بودن عمر و زمان رفاه، به دست خداست. 3- همه انسانها دنبال خير هستند، لکن بعضي در مصداق اشتباه ميکنند. 4- مهلتهاي الهي، نشانه محبوبيّت نيست. 5- نعمتها به شرطي سودمند هستند که در راه رشد و خير قرار گيرند، نه در راه شر و گناه. 6- طول عمر مهم نيست، چگونگي بهره از عمر مهم است. 7- زود قضاوت نکنيم، پايان کار و آخرت را نيز به حساب آوريم. 8- رفاه و حاکميت ستمگران، نشانه خشنودي خداوند از آنان نيست. چنانکه دليلي بر سکوت ما در برابر آنان نيز نميباشد.
برگرفته از کتاب «تفسير نور»، ج 1، ص 658