مراسم نام‌گذاري حضرت محمد (ص) روز هفتم فرا رسيد. «عبد المطلب‏»، براي عرض سپاسگذاري به درگاه الهي گوسفندي کشت و گروهي را دعوت کرد و در آن جشن با شکوه، که از عموم قريش ‏دعوت شده بود، نام فرزند خود را«محمد» گذارد. وقتي از او پرسيدند: چرا نام فرزند خود را محمد انتخاب کرديد، در صورتي که اين نام در ميان اعراب کم سابقه است؟ گفت: خواستم که در آسمان و زمين ستوده باشد. آفريدگار، نامي از اسم خود براي پيامبر خود مشتق نمود. از اين جهت(خدا) «محمود»(پسنديده) و پيامبر او«محمد»(ستوده) است و هر دو کلمه از يک ماده مشتقند و يک معني را مي‌رسانند. قطعا، الهام غيبي در انتخاب اين نام بي ‏دخالت نبوده است. زيرا نام محمد، اگر چه در ميان اعراب معروف بود، ولي کمتر کسي تا آن زمان به آن نام ناميده شده بود.

معناي صلوات فرستادن خداوند بر پيامبر(ص) چيست؟ يکي از اعمالي که شايد براي برخي ايجاد سوال کند اين است که معناي صلوات فرستادن خداوند بر پيامبر(ص) چيست؟ يعني وقتي ما مي‌گوئيم: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ»، از خداوند خواسته‌ايم که چه کاري بکند؟ مگر آنها در کمال مطلق نيستند؟ خداوند در قرآن کريم به مؤمنان دستور مي‌دهد که به پيامبر درود و سلام بفرستند: « إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ يصَلُّونَ عَلَي النَّبِي يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا; خداوند و فرشتگان بر پيامبر درود مي‌فرستند اي کساني که ايمان آورده‌ايد بر او درود بفرستيد و سلام گوييد و تسليم فرمانش باشيد » (احزاب , آيه 56). مقام پيامبر آن قدر والا است که خداي سبحان و تمام فرشتگان براي او درود و سلام مي‌فرستند و بهتر است مؤمنين هم در اين آهنگ کلي هم نوا و هماهنگ شوند. علاوه بر آن صلوات خدا به معني فرستادن رحمت است و اين گسترش دادن مقام معنوي پيامبر و آل پيامبر است و صلوات فرشتگان و مؤمنان به معني طلب رحمت و مغفرت است و اين هم نشانگر مقام و عظمت معنوي آنهاست. طلب کردن رحمت براي بندگان ناگفته نماند فرستادن صلوات و سلام بر پيامبر و آل پيامبر(عليه السلام) از طرف مؤمنين در حقيقت طلب کردن رحمت بر خودشان نيز است: زيرا در واقع پيامبر(صلي الله عليه و آله) و ائمه (عليه السلام) واسطه فيض الهي هستند.

اگر بر آنها صلوات نفرستيم در واقع خود را از رحمت الهي محروم کرده‌ايم. درود بر پيامبر سبب پاکي اعمال و نيز قبولي آنها مي‌شود، همچنين باعث اجابت دعاها و کفاره گناهان و نوراني شدن در قيامت و راه پيدا کردن به بهشت مي‌شود. تاريخ و سبب رحلت حضرت محمد (ص) دوشنبه 28 صفر، بنا به روايت بيشتر علماي شيعه و دوازدهم ربيع‌الاول بنا به قول اکثر علماي اهل سنّت، در سال يازدهم هجري، در سن 63 سالگي، در مدينه بر اثر زهري که زني يهودي به نام زينب در جريان نبرد خيبر به آن حضرت خورانيده بود. معروف است که پيامبر اسلام(ص) در بيماري وفاتش مي‏‌فرمود: اين بيماري از آثار غذاي مسمومي است که آن زن يهودي پس از فتح خيبر براي من آورده بود. مدينه مشرفه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودي کنوني) در همان خانه‏‌اي که وفات يافته بود. هم اکنون مرقد مطهر آن حضرت، در مسجد النبي قرار دارد. احاديثي از پيامبر رحمت و مهرباني شخصي از پيامبر پرسيد: صلوات فرستادن امت، ارسال تحفه‌اي است به نزد شما، آيا از جانب شما تحفه‌اي براي ايشان خواهد بود؟ آن حضرت فرمود:«امروز، صلوات امت بر من، تحفه‌اي است از ايشان براي من، و فردا، تحفه من براي ايشان، در بهشت خواهد بود.» حضرت محمد (ص) فرموده‌اند: هر کس هر روز از روي شوق و محبت به من سه مرتبه صلوات بفرستد، بر خدا لازم مي‌شود که گناهان او را بيامرزد، در همان روز يا همان شب. در ميزان(عمل آدمي) چيزي سنگين‌تر از حسن خلق نيست. پيوند با خويشان حساب (قيامت) را سبک و آسان کرده و از مرگ بد نگاه مي‌دارد. مدارا کردن رأس خردمندي است. علم ‌آموختن در کودکي مانند نقش کندن در سنگ است.