آيت الله جوادي آملي در درس تفسيرشان فرمودند: سيدنا الاستاد مرحوم آقاي طباطبائي – رضوان الله تعالي عليه- مي‌فرمودند: «در تبري کسي بود که روي همين علوم عدد مي‌توانست طرفي که مورد حاجت آدم است نه تنها او را بشناسد، بداند کجاست خانه‌اش کجاست، شماره تلفن‌اش را مي‌توانست استخراج کند!» يک چيزهايي است که ما دسترسي به آنها نداريم، وقتي دسترسي به آنها نداشتيم، نه توان اثبات داريم نه توان نفي.

مرحوم آقا سيد مهدي قاضي – پسر مرحوم آقاي قاضي بزرگ – رضوان الله عليها-، خودش از اهل علم حروف بود، نه عدد، که رشته ديگري، علم ديگري است؛ که الف چيست، باء چيست، دال چيست و جيم چيست؟ و امثال اينها. اين علم حروف، کاملا از علم عدد جداست. اينها دو رشته است، که ما از هر دوي آنها بي‌خبريم. ايشان در اين رشته دوم، من مي‌دانستم که مطلع است، ] آقاي سيد مهدي قاضي[ مي‌فرمود: «بارها مرحوم پدرم يعني مرحوم قاضي مي‌گفت: پسر، اين را رها کن، دنبال اين نرو. البته اين نه براي اين بود که علم حروف بي‌معنا است، مي‌فرمود: «يک راه بهتري داريم». چون خود ايشان اينها را استخراج مي کرد، بعد مي‌گفت: وقتي ما عرضه مي‌کرديم، مي‌ديديم پدرم پيشاپيش از نتيجه‌اش خبر مي‌دهد!»  

            کتاب اسوه عارفان - ص 40