حضرت فاطمه (عليها السّلام) فرمودند: مَن اَصعَدَ إلَي اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اَهبَطَ اللهُ اَفضَلَ مَصلَحَتِه؛ هر کس عبادت خالص خود را به سوي خداوند بالا فرستد (و پيشکش آستان او کند)، خدا هم بهترين مصلحت خود را بر او فرو مي فرستد.        مجموعه ورّام، ج 2،ص108 

 

شرح حديث: اگر گفته اند: «از تو حرکت، از خدا برکت» در زمينه ي مسائل عبادي و معنوي هم چنين است. خداوند عبادتهاي ريايي و متظاهرانه را قبول نمي کند. اصلاً چنين عبادتي حالت «صعود» ندارد و بالا نمي رود و در حد و مرتبه ي زمين و ماديات و نفسانيات باقي مي ماند. اما پروردگار خلوص در عبادت را مي پذيرد و پاداش مي دهد.

اخلاص بالي مي شود که اعمال را به پرواز در مي آورد و تا عرش خدا مي برد. کسي که بخواهد عبادتش پذيرفته ي خالق گردد، بايد آن را به «اخلاص» مجهز کند تا زمينه ي صعود داشته باشد. خدا کريم است و به اقتضاي کرم خويش آنچه را به مصلحت بنده ي مخلص خود بداند به او عطا مي کند و از خزانه ي غيب و گنجينه ي جود خود به بنده اش ارزاني مي دارد. انجام عمل خالص و عبادت بي ريا بسي دشوار است. عاملان گاهي در باتلاق ريا مي افتند و اعمال گاهي به تظاهر و مردم فريبي و دنياخواهي آلوده مي شود. مخلصان هم به تعبير روايات در «خطر عظيم» اند و ابليس وسوسه گر پيوسته مي کوشد تا نيتها را خراب و اعمال عبادي را آلوده به ريا کند. اگر بنده عبادت خالص به درگاه خدا بفرستد، او بهترين صلاح و مصلحت را به وي مي بخشد.

منبع: حکمت هاي فاطمي (ترجمه و توضيح چهل حديث از حضرت فاطمه (عليها السّلام)) ، جواد محدثي، انتشارات آستان قدس رضوي، چاپ سوم 1390