آقابعدازتجدیدوضو،مثل همیشه دربین راه رفتن،مشغول نمازنافله شدند.

احساس کردم درصدایشان لرزشی هست سرم رابه سمت شان چرخاندم.

همان طورکه سرشان پایین بود ونمازمی خواندند،مثل ابربهارازچشم هایشان اشک می بارید. ترسیدم نمی دانستم چه اتفاقی افتادهاست!؟

تانمازشان تمام بشوددلم هزارراه رفت. بعدازنماز آقازیرلب گفتند: این هاچه کردند با دخترپیغمبر…؟

 وبازاشک بودکه ازمحاسن سفیدروی زمین می ریخت…(براساس خاطره یکی ازهمراهان)

برگرفته ازکتاب درخانه اگرکس است،ص 59