سخنان رهبر درباره رخنه دشمن

هنوز یک هفته از بیانیه لوزان نگذشته بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار سالیانه خود با مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام، فرمودند: نکته بعدی که به مسئولان محترم تذکر دادیم و به شما هم عرض می‌کنیم، این است که به‌هیچ‌وجه اجازه داده نشود که آن‌ها به بهانه نظارت، به حریم امنیتی و دفاعی کشور نفوذ کنند؛ مطلقاً.

مسئولان نظامی کشور به‌هیچ‌وجه مأذون نیستند که به بهانه نظارت یا بازرسی و مانند این‌ها، بیگانگان را به حریم و حصار امنیتی و دفاعی کشور راه بدهند، یا توسعه دفاعی کشور را متوقف کنند. توسعه دفاعی و توانایی دفاعی کشور، مشت محکم ملّت در عرصه نظامی است و بایستی همچنان محکم بماند و محکم‌تر شود (بیانات،20/ 1/ 94).

اما پس از توافق هسته‌ای (23 تیر)، ابعاد مسئله «نفوذ» در کلام رهبری افزایش یافت. به‌طوری‌که حدود یک ماه بعد، رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان خود، با لحنی که قاطعیت در آن موج می‌زد، باز هم در خصوص «مسئله نفوذ» تحذیر دادند: نیت آن‌ها [آمریکایی‌ها] این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور. ما این راه را بستیم و این راه را به‌طور قاطع خواهیم بست؛ نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آن‌ها را، نه حضور سیاسی آن‌ها را، نه نفوذ فرهنگی آن‌ها را (بیانات، 26/ 5/ 94).

اگر این دو رویداد هسته‌ای و بیانات رهبری را کنار هم قرار دهیم، پازلی تشکیل می‌شود که قابل‌تأمل و سؤال‌برانگیز است. میان توافق هسته‌ای و نفوذ دشمن (به‌ویژه آمریکا) چه رابطه‌ای است که رهبر معظم این‌گونه از خطر نفوذ آن‌ها سخن می‌گوید؟

مگر آمریکایی‌ها در قالب مذاکرات هسته‌ای، به دنبال چیز دیگری هستند؟ آیا مفاد توافق وین، به‌گونه‌ای تنظیم‌شده که نفوذ آمریکایی‌ها را در ایران سهل کند و رهبر این‌گونه از قصد و نقشه آن‌ها، پرده برمی‌دارد؟ یا اینکه مفاد تنظیم‌شده در برجام، دارای حفره‌های امنیتی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است؟

ایشان هشدار در رابطه بانفوذ دشمن (به ویژه آمریکا) پس از حصول توافق وین را ادامه داده و در 18 شهریور در دیدار با اقشار مختلف مردم، با لحنی خاص که از ناراحتی ایشان حکایت داشت، در خصوص بزک کردن چهره آمریکا توسط عده‌ای در داخل، فرمودند: بعضی‌ها اصرار دارند این شیطان بزرگ را با این خصوصیات که از ابلیس بدتر است، بزک کنند و به شکل فرشته وانمود کنند. چرا؟ دین به کنار، انقلابی گری به کنار، اما وفاداری به مصالح کشور چه می‌شود؟ عقل چه می‌شود؟ کدام عقل و کدام وجدانی به انسان اجازه می‌دهد که کشوری مثل امریکا را به عنوان دوست و مورد اعتماد یا همچون فرشته نجات انتخاب کند؟ (بیانات، 18/ 6/ 94)

و سپس فرمودند: ملت بزرگ ایران این شیطان بزرگ را از کشور بیرون کرد. نباید بگذاریم دوباره برگردد. نباید بگذاریم از در که بیرون رفت، از پنجره بازگردد. نباید اجازه بدهیم نفوذ پیدا کند. دشمنیِ آن‌ها تمام نمی‌شود. آیا مقصود از «نفوذ دشمن از پنجره»، توافق هسته‌ای است؟

اما بحث خاتمه نمی‌یابد. 

را این‌گونه تفسیر و تحلیل می‌کنند: ] آمریکایی‌ها[به دنبال مذاکره با ایران‌اند؛ اما مذاکره، بهانه است. مذاکره وسیله‌ای برای نفوذ و تحمیل خواسته‌ها است. یک هشدار عجیب و درعین‌حال قابل‌تأمل.

در ملاقات فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با فرمانده کل قوا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، کلیدواژه «نفوذ» باز هم مورد استفاده ایشان قرار می‌گیرد تا برای مردم ایران و صد البته مسئولان نظام جمهوری اسلامی، اتمام حجت شود که تهدید دشمن، جدی است: برادران و خواهران سپاه از صدر تا ذیل بایست به منطق مستحکم انقلاب مجهز باشند. چون ضدانقلاب‌ها، امروز از طرق مختلفی وارد می‌شوند.

یکی از راه‌های ورود و نفوذ ــ که حالا در مورد نفوذ هم یک‌کلمه‌ای عرض خواهم کرد؛ ما همین‌طور مدام درباره نفوذ دشمن تکرار و تأکید می‌کنیم ــ ایجاد خلل در باورها است؛ باورهای انقلابی و دینی (بیانات، 25/ 6/ 94).

رهبر معظم انقلاب، در ادامه، از این هم فراتر رفته و این بار با بیانی قاطع، صریح و همه‌فهم می‌فرمایند: امروز نفوذ دشمن یکی از تهدیدهای بزرگ برای این کشور است … آن‌ها به دنبال نفوذند. عباراتی که پس از برجام، بی‌سابقه است.

در ادامه این دیدار، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیاناتشان چهار مصداق برای نفوذ دشمن می‌شمارند:

1.نفوذ اقتصادی

2. نفوذ امنیتی

3. نفوذ سیاسی

4. نفوذ فرهنگی

ایشان معتقدند اهمیت نفوذ سیاسی و فرهنگی به‌مراتب بیشتر است: البته کم‌اهمیت‌ترین، نفوذ اقتصادی است. نفوذ امنیتی هم ممکن است جزو موارد کم‌اهمیت باشد… از همه مهم‌تر، نفوذ سیاسی و نفوذ فرهنگی است. رهبری در توضیح نفوذ فرهنگی فرمودند: دشمن سعی می‌کند در زمینه فرهنگی، باورهای جامعه را دگرگون کند و آن باورهایی را که توانسته این جامعه را سرِ پا نگه دارد جابه‌جا کند و خدشه نماید و در آن‌ها اختلال و رخنه به وجود بیاورد. میلیاردها برای این مقصود خرج می‌کنند.

ایشان همچنین در ارتباط بانفوذ سیاسی می‌فرمایند: نفوذ سیاسی این است که در مراکز تصمیم‌گیری و اگر نشد تصمیم‌سازی، نفوذ بکنند. وقتی دستگاه‌های سیاسی و مدیریتی یک کشور تحت تأثیر دشمنان مستکبر قرار گرفت، آن وقت همه تصمیم‌گیری‌ها بر طبقِ خواست و میل و اراده مستکبرین انجام خواهد شد… برای آن‌ها بهتر است که از خود آن ملت کسانی در رأس کشور باشند که مثل آن‌ها فکر کنند، مانند آن‌ها و بر طبق مصالح همان‌ها تصمیم بگیرند (بیانات، 25/ 6/ 94).

****** اگر نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل محتوای سخنان رهبری درباره کلمه «نفوذ» را مرور می‌کنیم خواهیم دید که معظم‌له در شش‌ماهه نخست امسال، 68 نوبت از واژه «نفوذ» استفاده کرده‌اند، به این شرح:

ـ 23 بار در معنای مثبت (به نفع اسلام و جمهوری اسلامی)

ـ 43 بار در معنای منفی (به ضرر اسلام و جمهوری اسلامی)

ـ 2 نوبت نیز به معنای کلی «اثرگذاری» ـ با توجه به بیانات رهبری، نفوذ دشمن را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد:

1. نفوذ استکبار و صهیونیسم به مراکز تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی دنیا به‌ویژه کشورهای اروپایی

2. نفوذ استکبار (به‌ویژه آمریکا) برای ضربه زدن به ‌نظام جمهوری اسلامی (به‌طورکلی)

3. نفوذ استکبار (به‌ویژه آمریکا) پس از توافق هسته‌ای

4. نفوذ استکبار برای ضربه زدن به وحدت مسلمانان و شوکت اسلام ـ ایشان فقط در دیدار با فرماندهان سپاه (25/ 6/ 94)، 34 بار از واژه «نفوذ» استفاده کرده‌اند. ـ در خصوص مورد سوم، رهبر معظم انقلاب، 32 مرتبه واژه «نفوذ» را پیرامون برجام به‌کاربرده‌اند.

منبع:مشرق