پيامبر اکرم صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَالِهِ وَ سَلَّمَ مي فرمايد: الدُّنْيا دَارُ مَنْ لَا دَارَ لَهُ وَ مَالُ مَنْ لَا مَالَ لَهُ لَهَا يجْمَعُ مَنْ لَا عَقْلَ لَهُ وَ عَلَيهَا يعَادِي مَنْ لَا عِلْمَ لَهُ وَ عَلَيهَا يحْسُدُ مَنْ لَا ثِقَةَ لَهُ وَ لَهَا يسْعَي مَنْ لَا يقِينَ لَهُ [1]

رسول اکرم صلّي الله علَيه و آله و سلَّم فرمودند: دنيا خانه کسي است که خانه ندارد و ثروت و مال کسي است که ثروت و مال ندارد. کسي که عقل و خرد ندارد، دنيا را براي خودِ دنيا جمع مي­ کند و کساني که علم و آگاهي ندارند، براي دنيا، نزاع و دشمني مي­کنند. کساني که به خداوند اعتماد ندارند، بر سر دنيا حسد مي­ ورزند و کساني براي خودِ دنيا و به دست آوردن آن سعي و تلاش مي کنند که معاد و آخرت را باور ندارند.

شرح حديث

انساني که خانۀ آخرت را از دست داده است، دنيا را به عنوان خانۀ خود قرار داده و از آن بيرون نمي ­رود. کسي که خانۀ آخرت را دارد، در خانۀ اجاره ­اي دنيا نمي ­نشيند و انساني که دستش از سرمايه و ثروت اخروي خالي است، امور مادي دنيايي را سرمايه خود مي­ داند که مي­ گذارد و مي­ رود و کسي که از عقل و خرد بي ­بهره است، به دنبال جمع کردن همين امور دنيايي براي خود دنيا است، نه براي بهره بردن از امور دنيايي براي روزي که بايد حساب آن را پس بدهد که از کجا آورده و در چه راهي خرج کرده است. انسان ­هايي که نادان هستند، بر سر همين امور دنيايي با يکديگر به نزاع و دشمني مي ­پردازند اما هر دو آنها دنيا را مي ­گذارند و مي­روند. آن هم براي کساني که برايشان فاتحه هم نخواهند خواند. اينها بر سر همين دنيا حسد، يعني آرزوي زوال نعمت براي ديگران را دارند. اين انسان­ ها اعتماد و اتکاي به خداوند نداشته و باور و يقين به معاد و آخرت هم ندارند.

پي نوشت [1] مجموعه ورام، جلد1، صفحه 130

منبع : پايگاه اطلاع رساني آيت الله حاج شيخ مجتبي تهراني