حضرت معصومه(س)زینب امام رضا(ع)بود...
عصر خلافت بنيعباس است، نجمه طبق وعده صادق آل محمد -عليهالسلام- در انتظار ولادت دختري است، دختري که قرار است خير و برکت مادر و پدر باشد و مونس و همدم غربت برادر. با توجه به اينکه امام صادق (ع) پيش از ولادت امام کاظم (ع) از ولادت دختر ايشان خبر داده بود، اين خاندان بيش از ۴۵ سال در انتظار به دنيا آمدن بانويي والامقام بودند. مادر که حال فرزند پسرش به اوقات جواني رسيده است، بيش از ديگران انتظار ميکشد، روزها و ساعات و لحظهها ميگذرند و اندکاندک زماني ميرسد که معصومه -سلام الله عليها- قدم به دنيا ميگذارد.
دوراني که به شکفتن فاطمه معصومه (س) انجاميد، همزمان با امامت امام موسي بن جعفر (ع) بود که در سال ۱۴۸ به امامت رسيد و ۳۵ سال به امامت پرداخت.
خلفاي بنيعباس در اين دوران آنچنان عرصه را بر امام و شيعيان تنگ کردند که راويان به هنگام روايت نميتوانستند بهصراحت از نام حضرت ياد کنند و ناگزير کنيههاي حضرت مانند ابيابراهيم، ابيالحسن و القاب وي مانند عبد صالح، عالم و… را به کار ميبردند. هارون، آنگاهکه به حکومت رسيد، حضرت را زنداني کرد و گاهي ايشان را آزاد ميکرد و دوباره زنداني ميساخت، اين وضع تا ۱۴ سال ادامه يافت در چنين زماني، زمان تولد حضرت معصومه (س) فرارسيد.دوران خفقان حاکم بر شيعيان منجر به تقيه اکثر آنها شده بود، به همين دليل تاريخ تولد و وفات بانوان اهلبيت آنطور که بايد منعکس نشد، مشخص نشدن ميلاد معصومه (س) نيز مانند تاريخ شهادت فاطمه زهرا (س) و ديگر بانوان اهلبيت (س) به همين دليل بود. شايد معصومه (س) نيز ميرفت تا آخرين لحظه در کنار برادرش باشد آخر او زينب امام رضا (ع) بود. سالهايي که گذشت تاريخ نيز به مظلوميت و حقطلبي خاندان محمد (ص) شهادت داد، حضرت رضا (ع) در دوران امامت خويش همچون پدران خود به نشر علوم الهي پرداخت و اين دوران همگام شد با خلافت مأمون عباسي. و سفر… که به گفته امام بيبازگشت بود و رنج دوري برادر که براي خواهر ميماند. امام رضا (ع) خواهران فراواني داشت، اما در ميان تمام آنها، حضرت معصومه (س) با ابعادي متفاوت، سفري را در پيش ميگيرد که همان ويژگي سفر حضرت زينب (س) را در بردارد.
در آن مرحله از تاريخ، حضرت معصومه (س) همان رسالتي را به عهده داشت که حضرت زينب (س) بعد از کربلا و آنهمه غربت برعهده ميگيرد. تاريخ تکرار ميشود و دوباره رنجي بر دل خواهري مينشيند که جز خدا هيچکسي از عمق آن باخبر نميشود، حضرت زينب (س) که در کربلا عروج و شهادت برادرش را ديد و بيان کرد تا نسل به نسل منتقل شود و اين حادثه زنده بماند. معصومه (س) نيز راهي سفري شد که افشاگري بر ضد خيانتهاي بنيعباس هدفش بود، تأييد ولايتمداري و ولايتمحوري ايشان بود، همه اينها بود و يکچيز ديگر هم بود، دلتنگي خواهري که برادرش را دوست داشت. مگر نه اينکه حضرت زينب تا آخرين لحظه شهادت همراه برادر بود شايد معصومه (س) نيز ميرفت تا آخرين لحظه در کنار برادرش باشد آخر او زينب امام رضا (ع) بود.