شخصي از حضرت علي(ع) سوال کرد: چرا ما دوبار سجده مي کنيم؟ خوب همين طور که يک بار رکوع مي کنيم يکبار هم سجده کنيم. البته مي دانيد که سجده يک خضوع بالاتر و خشوع بيشتري از رکوع است. چون سجده اين است که انسان آن عزيزترين عضوش را به علامت عبوديت روي پست ترين چيز يعني خاک مي گذارد، جبين بر خاک مي سايد، اين طور در مقابل پروردگار اظهار کوچکي مي کند. گفت: چرا ما در هر رکعت دوبار سجده مي کنيم، چه خصوصيتي در خاک است؟

امير المومنين(ع) اين آيه را خواند: «منها خلقناکم و فيها نعيدکم و منها نخرجکم تاره اخري»(طه / ۵۷) اول که سر بر سجده مي گذاري و بر مي داري يعني منها خلقناکم همه ي ما از خاک آفريده شده ايم، تمام اين پيکر ما ريشه اش خاک است، هرچه هستيم از خاک به وجود آمده ايم، دو مرتبه سرت را بر خاک بگذار، يادت بيايد که مي ميري و باز به خاک بر مي گردي، دوباره سرت را از خاک بردار و يادت بيفتد که يکبار ديگر از همين خاک محشور و مبعوث خواهي شد. ۱

پي نوشت: ۱ - گفتارهاي معنوي، ص۹۳-۹۴. ۲ - طهارت روح، ص۱۷۵-۱۷۶.