ماهي علم حق را به دوش – مي‌آيد از ره پرخروش 

دُل‌دُل سواري حيدري - شير اوژن جنگاوري

آن قاسمِ حيدر وقار - بگرفته در کف ذوالفقار

تا ياري زينب کند - تا جنگ با مرحب کند

تا ريشۀِ داعش زند - طومار او در هم تند

جانم فدايت مير عشق - عباسِ زينب(س) در دمشق

عيسي نفس موساي ما – پير خليل آساي ما

اي نور جاري از لبت - اي عشق زهرا(س) مذهبت

طوفان شکن، اي نوح ما – اي راحتيِ روح ما

اي مُنجيِ شهر دمشق –فرّ سليمانيِ عشق

اي کربلا را در سفر – ما را بيا با خود ببر

رسم وفا را وامنه - ما را چنين تنها منه

اي کُشتۀِ در راه عشق – اي مَحرمِ درگاه عشق

پير علمدار ظهور - ما را ببر با خود به نور

اي قاسمِ عيسي نفس - ما را رها کن از قفس

بگذار بال‌ و پر زنيم - خوش پردۀِ آخر زنيم

نوش از مِيِ کوثر کنيم - مستانه ترکِ سر کنيم

جان آمد از اين غم به لب – دور از دمشقيم و حلب

در سينه دل پر مي‌زند - بر اين در آن در مي‌زند

راهي بيابد تا به عشق - بهر شهادت در دمشق

بر هرکسي آورده رو - با صد هزاران آرزو

آوارۀِ هر هفته‌ايم - هر جا بگويي رفته‌ايم

بيت و بسيج و هم سپاه - هر جا که ما را بود راه

اما دريغ و درد و داغ - بستند بر ما دربِ باغ

راندندمان از بي‌کسي - در حسرت و دلواپسي

سردار، جان فاطمه(س) – بر کربلا ما را همه

اي محرم درگاه عشق - ما را ببر با خود دمشق

از غم لبالب گشته‌ايم - دل‌تنگ زينب(س) گشته‌ايم

ما را ببر آنجا که اوست - آنجا که شهر آرزوست

شهر شهيدان شهر عشق - غمخانۀِ زينب(س) دمشق

اي ساربانِ غافله - ما از تو داريم اين گِله

شاکي تو راييم اي امير – از اين غم و درد کثير

آخر چرا اي مرد عشق - داري دريغ از ما دمشق

از ما چرا در اين طريق - داري شهادت را دريغ

اي اشتر و عمار حق – سيد علي را يار حق

اي از تبارِ سادگي - اُسطورۀِ آزادگي

اي رستم و اي زال ما - اي عشق و شور و حال ما

اي باده‌نوش بزم نور- قاسم، علمدار ظهور

اي مرد شورانگيز ما -سردارِ سحرآميز ما

تو ذوالفقار حيدري - تو قاسم نام‌آوري

سردار، جان فاطمه(س) - دِه رنج ما را خاتمه

در صف نما مردان عشق - ما را ببر با خود دمشق

از عشق زينب(س) جان به لب -از عاشقانت جان طلب

خط کن سپاه شيعه را – بر کن ز داعش ريشه را

اي برده دل‌ها را ز کف - عمري شهادت را هدف

تو بوي زهرا(س) مي‌دهي - تو مَحرم آن درگهي

اي رهسپار کربلا - با خود ببر ما راعلا

ما را پذيرا شو به عشق - با خود ببر ما را دمشق

تا بهر زينب(س) جان دهيم –بر خاک‌پايش سر نهیم

   سروده منصورنظری