امام على‌بن‌الحسين عليه‌السلام:

راحتى و آسايش در دنيا و براى اهل دنيا وجود ندارد، راحتى و آسايش تنها در بهشت است، و براى اهل بهشت! رنج و تعب در دنيا آفريده شده، و براى اهل دنيا، و (به همين دليل) هر کسى پيمانه اى از آن به دست مى آورد دو برابر آن حرص نصيب او مى‌شود. و کسانى که از دنيا بيشتر دارند فقيرترند! زيرا محتاج ديگران در حفظ اموال خويشند، و به وسائل و ادوات زيادى براى حفظ آن نيازمندند، بنابراين در ثروت دنيا راحتى نيز وجود ندارد.

متن حديث: الراحة لم تخلق فى الدنيا و لا لاهل الدنيا، انما خلقت الراحة فى الجنة و لاهل الجنة، و التعب و النصب خلقا فى الدنيا، و لاهل الدنيا، و ما اعطى احد منها جفنة الا اعطى من الحرص مثليها، و من اصاب من الدنيا اکثر، کان فيها اشد فقرا لانه يفتقر الى الناس فى حفظ امواله ، و تفتقر الى کل آلة من آلات الدنيا، فليس فى غنى الدنيا الراحة!

« بحارالانوار ج 70 ص 92»