آفرینش انسان ازآب:

تفسير نمونه در ذيل آيه ]ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ[1][ (سپس نسل او را از چکيده آبي پست و ناچيز آفريد.) مي نويسد : اين آب (مني) ظاهرا آبي بي ارزش و بي مقدار است اما از نظر ساختمان و سلولهاي حياتي شناور در آن و همچنين ترکيب مخصوص مايعي که سلولها در آن شناورند بسيار ظريف و فوق العاده دقيق و پيچيده است و از نشانه هاي عظمت پروردگار و علم و قدرت او محسوب مي شود پس کلمه (مهين) در آيه که به معني ضعيف و حقير و ناچيز است اشاره به وضع ظاهري آن مي باشد . وجعل در اينجا به معني آفرينش و نسل به معني فرزندان و نوه ها در تمام مراحل است . سلاله در اصل به معني عصاره وفشردة خالص هر چيز است ومنظور از آن در اينجا نطفه آدمي است که در حقيقت عصارة کل وجود او مي باشد[2] . و همچنين آيت الله مکارم شيرازي در تفسير آيه ]وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ[[3] حداقل دو احتمال را مطرح مي کنند ايشان مي نويسند : حيات همه موجودات زنده اعم ازگياهان و حيوانات به آب بستگي دارد… و اين موضوع قابل توجه است که طبق تحقيقات دانشمندان قسمت عمده بدن انسان و بسياري از حيوانات را آب تشکيل مي دهد[4] (درحدود هفتاد درصد ) ايشان در ادامه توضيح مي دهند که: جالب اينکه دانشمندان امروز معتقدند که نخستين جوانه حيات در اعماق درياها پيدا شده به همين دليل آغاز حيات وزندگي را از آب مي دانند و اگر قرآن آفرينش انسان را از خاک مي شمرد نبايد فراموش کنيم منظور از خاک همان طين (گل) است که ترکيبي است از آب و خاک و سپس به يک پرسش پنهان پاسخ مي دهند : اينکه بعضي ايراد کرده اند که آفرينش فرشتگان وجن با اينکه موجودات زنده اي هستند مسلما از آب نيست پاسخش روشن است زيرا هدف موجودات زنده اي است که براي ما محسوس است. ايشان در تفسير دوم مي نويسد : (ماء)در اينجا اشاره به آب نطفه است که موجودات زنده معمولا از آن بوجود مي آيند . همچنين تفسير نمونه در تفسير آيه ]وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا[[5] مي نويسد : جمعي معتقدند منظور از بشر نخستين انسان يعني آدم (ع) است چرا که آفرينش او از (طين)يعني معجوني از آب وخاک بود . نکره بودن] بَشَرًا[ (انساني را ) گواه اين معنا است …از اين گذشته بدون شک بيشترين قسمت وجود انسان را آب تشکيل مي دهد . به طوري که مي توان گفت ماده اصلي وجود هر انساني آب است … ايشان در احتمال دوم براي اين آيه مي نويسند (اما جمعي ديگر معتقدند که منظور از (ماء) آب نطفه است . که همه انسانها به قدرت پروردگار توسط آن بوجود مي آيند …گواه اين تفسير جمله ذيل آيه ]فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا[ است . در پايان ايشان جمع بين معاني آيه را ممکن مي دانند[6] . بررسي نکته اول : در مورد آيات مورد بحث مي توان گفت که احتمال اول (وجود آب زياد در تشکيل بدن موجودات زنده ) واحتمال دوم (خلقت موجودات زنده از مني) در مورد آيات (30 / انبياء و54 / فرقان ) وجود دارد . اما ظهور اين آيات در احتمال اول بيشتر است و بر عکس در آيه 8 / سجده ، احتمال دوم ظاهر است . بلکه مي توان گفت که ظهوري در احتمال اول ندارد و لذا برخي از مفسران در تفسير اين آيات اصلا اشاره اي به احتمال اول نکرده اند[7] . نکته دوم : بنابر پذيرش احتمال اول ( تشکيل بدن موجودات زنده ا زآب زياد ) اين مطلب يک راز علمي است که قرآن قرن ها قبل آن را گوشزد کرده است و نشانه عظمت علمي اين کتاب الهي است . ولي اين مطلب نمي تواند دليل اعجاز علمي فرآن باشد چرا که تأثير آب در حيات انسان و موجودات زنده از دير باز براي بشر معلوم بوده است . حتي برخي دانشمندان يونان قديم ان را گوشزد کرده اند[8]. به علاوه اين آيات (30 / انبياء و54 / فرقان ) داراي احتمالات متعدد است .پس نمي توان يک مطلب قطعي را در اين مورد به قرآن نسبت داد . و با يک مطلب علمي آن را انطباق داد تا دليل اعجاز علمي قرآن باشد[9] . [1] : سوره سجده / 8 [2] : تفسير نمونه ، ج17، ص 126 [3] : سوره انبياء / 30 [4] : تفسير نمونه ، ج13، ص396 [5] : سوره فرقان / 54 [6] : تفسير نمونه ، ج15، ص126 [7] : پژوهشی در اعجاز علمی قرآن ، ج 2 ، ص442 [8] : همان ، ص442 [9] : همان ، ص433