حضرت آيت ا… بهاءالديني فرمودند: «اگر نفس الهي و نوراني شد، چشم

خطا نمي کند، دست و زبان خطا نمي کند. منشاء تمام اين خطاها اين

نفس شريره و خبيثه است. اگر اين نفس را به وسيله عبادت الهي و

مجاهدت نفساني ساختيد و اگر اين مبداء اصلاح شد؛ ديگر از دست و

چشم و زبان آسوده هستيد… عبادات اسلام، مکتب اسلام، ادعيه اسلام، آدم را مي سازد.»
برگرفته از کتاب «چشمه سار معرفت» - ص ۱۷۴

اشتباه محاسباتی دشمنان در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ [دشمنان] اوّلین محاسبه‌ی غلطشان[نسبت به حادثه ۱۸تیر]، محاسبه‌ی غلط در باره‌ی ملت ایران بود. خیال کردند ملت ایران از اسلام و از انقلاب و از امام بریده است.

نفهمیدند که این ملت، همان ملتی است که با اقتدار عظیم خود توانست نظام فاسدی را که آمریکاییها و دیگران، اطرافش هفت حصار درست کرده بودند، از داخل این کشور بردارد و آن را نابود کند.

*این ملت، همان ملتی است که در کودتای امریکایی بهمن ۱۳۵۷ به دستور امام به خیابان آمد و در ظرف چند ساعت کار را تمام کرد. این ملت، همان ملتی است که در دفع کودتای باز امریکایی در این کشور در سال ۵۹، در میدان و در صحنه آن‌چنان حضوری پیدا کرد که همه‌ی امیدها را قطع نمود.

*این ملت، همان ملتی است که در اغتشاش منافقین در سال ۶۰، آن‌چنان قدرت خود را نشان داد که دشمنی را که به عناصر مزدور و خودفروخته و روسیاهِ منافق دل بسته بود، مأیوس کرد.

*این ملت، همان ملتی است که هشت سالِ تمام، جنگی را که همه‌ی قدرتهای موجود و مادّی دنیا به طرف مقابل ما کمک کردند، با حضور خودش در صحنه، با همین بسیج، با همین دانشجویان، با همین جوانان، با همین کارگران، با همین روستاییان و با همین شهریها، توانست علیه خود آن‌ها تمام کند.

*این ملت، همان ملتی است که در طول این بیست سال، هر وقت که توطئه‌ی دشمن به هر شکلی از اشکال زیاده‌روی کرده است، با حضور سیل‌آسای خود در خیابانها و در تظاهرات و در اجتماعات، مثل رودخانه‌ای که می‌آید و خس و خاشاکها را پاک می‌کند و از بین می‌برد، وارد میدان و صحنه شده و دشمن را ناکام کرده است. این همان ملت است؛ این همان جوانانند؛ این همان نسل است. این نسل جدیدی که امروز رو آمده است، نسل اسلام است. خطای در محاسبه‌شان این بود که خیال کردند ملت ایران از اسلام برگشته است؛ نه. فهمیدند که ملت ایران پایبند به اسلام است؛ پایبند به انقلاب است؛ پیوسته‌ی به نظام است؛ قدر این نظام قدرتمند و صالح را می‌داند و در صدد است که با ایستادگی، خودش مشکلات را حل کند.

*این ملت دیگر حاضر نیست زیر بار امریکا برود، این ملت حاضر نیست مثل بعضی از ملتهای دیگر، رژیمی را قبول کند که آن رژیم برای کارهای کوچک و بزرگ خود باید از امریکا اجازه بگیرد؛ اگر می‌خواهد با دولتی ارتباط برقرار کند، یا می‌خواهد ارتباطش را قطع کند، باید اجازه بگیرد؛ اگر می‌خواهد سلاح بسازد، باید اجازه بگیرد. چند روز پیش در خبرها راجع به کشوری می‌خواندیم که از امریکا اجازه گرفت که بُردِ فلان سلاحش را از فلان قدر، به فلان قدر برساند! ملت ایران این‌ها را در دنیا می‌بیند و حاضر نیست که این‌طور زندگی کند.

*ملت ایران مزه‌ی استقلال و طعم آزادی و عزّت را چشیده است؛ ملت ایران مزه‌ی مسلّط نبودن اجانب را چشیده است؛ لذا دیگر زیر بار نخواهد رفت. پس، اوّلین غلطی که در محاسبه‌شان داشتند، این بود که ملت ایران را بد ارزیابی و محاسبه کردند.

حضور نیروهای مردمی؛ عامل به لانه خزیدن اوباش در حوادث سال۷۸

*اشتباه پنجم، آن‌ها[دشمنان در حادثه ۱۸تیر] این بود كه نسبت به نیروهایی هم كه برایشان كار می‌كردند، اشتباه كردند! این‌ها آنجا نشسته بودند و خیال می‌كردند عوامل مزدورشان توانسته‌اند یك شبكه‌ی منسجمِ قوی از اراذل و اوباش درست كنند، كه وقتی این اراذل و اوباش به خیابان آمدند، دیگر هیچ‌كس جلودارشان نیست! اینجا هم اشتباه كردند؛ نفهمیدند پولهایی كه به مزدوران خودشان داده‌اند، طبق معمول، اغلب این پولها صرف عطینای خود این‌ها شده است! روی نیروهای وابسته‌ی خودشان زیادی حساب كرده بودند.

نفهمیدند كه با یك حضور بسیج و با یك حضور مردمی، همه‌ی این‌ها دوباره مثل حشراتی به لانه‌های خودشان خواهند خزید. حالا را با ۲۸ مرداد سال ۳۲ اشتباه گرفته بودند؛ چون آن روز هم همین اوباش و اراذل و چاقوكش‌ها و امثال این‌ها به خیابانها آمدند و همه چیز را از خود كردند. بعد كه آن‌ها كار را تمام كردند، آن وقت ارتش شاه هم آمد و وارد شد! خیال كردند كه حالا هم این‌گونه است؛ فكر بسیج و فكر مردم و فكر این نیروهای انقلابی را دیگر نكرده بودند.

                                   بیانات رهبری درخطبه نمازجمعه۱۳۷۸/۰۵/۰۸ 

منبعwww.khamenei.ir

امام حسن مجتبي عليه السلام در روز عيد فطر، عده‌اي را ديد که سرگرم بازي‌هاي بيهوده بودند و خنده هاي بلند سر مي‌دادند.

لحظه‌اي ايستاد و سپس فرمود: خداوند، ماه رمضان را صحنه مسابقه مخلوقات خويش قرار داد؛ روزي که بندگان بايد با اطاعت از فرمان‌هايش به سوي جلب رضايتش از يکديگر سبقت بگيرند.

در اين روز (عيد فطر) عده‌اي شکست مي‌خورند و برخي پيروز مي‌شوند. در شگفتم از کساني که در اين روز که نيکوکاران پاداش مي‌گيرند و باطل پيشگان زيان مي‌بينند، به بازي و خنده مي‌پردازند.

متن حدیث:: مر الحسن عليه السلام فى يوم فطر بقوم يلعبون و يضحکون فوقف على رؤوسهم، فقال: إن الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فيستبقون فيه بطاعته إلى مرضاته، فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا، فالعجب کل العجب من ضاحک لاعب في اليوم الذي يثاب فيه المحسنون و يخسر فيه المبطلون.

  “تحف العقول ص170″

در برابر انقلاب مردم بحرين اما موضع ايران همواره مبتني بر عدم دخالت در امور داخلي اين کشور بوده و ايران ترجيح داده است که تغييرات در بحرين از درون اتفاق بيفتد.بررسي مواضع رهبرانقلاب از سال ۱۳۹۰ تاکنون نيز به‌خوبي مؤيد همين موضوع بحرين است.

رهبر انقلاب در خطبه‌هاي نماز جمعه تهران در سال ۹۰ تأکيد کردند: «حکام بحرين ادعا کردند که ايران در قضاياى بحرين دخالت مي‌کند. اين دروغ است. نه، ما دخالت نمي‌کنيم. ما آنجائى که دخالت کنيم، صريح مي‌گوئيم. ما در قضاياى ضديت با اسرائيل دخالت کرديم؛ نتيجه‌اش هم پيروزى جنگ سى‌وسه روزه و پيروزى جنگ بيست‌ودو روزه بود. بعد از اين هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژيم صهيونيستى مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستيم و کمکش مي‌کنيم و هيچ ابائى هم از گفتن اين حرف نداريم. اين حقيقت و واقعيت است. اما اينکه حالا حاکم جزيره‌ى بحرين بيايد بگويد ايران در قضاياى بحرين دخالت مي‌کند، نه، اين حرف درستى نيست؛ حرف خلاف واقعى است. ما اگر در بحرين دخالت مي‌کرديم، اوضاع در بحرين جور ديگرى مي‌شد.۶

ادامه »

حضرت زين‌العابدين امام سجادعليه‌السلام:

بارالها! ما اهل اين ماهي هستيم که ما را به آن شرافت بخشيدي و توفيق ادراکش را به ما عنايت فرمودي آن‌گاه که تيره‏‌بختان وقتش را نشناختند و از بخت‌بدشان از فضلش محروم شدند.

تويي سرپرست آن‌چه از معرفتش که ما را بدان برتري دادي و آنچه از سنتش که ما را بدان رهنمون شدي. و ما به توفيق تو، به روزه و نماز آن برخاستيم و همراه با تقصير “اندکي از بسيار” را بجا آورديم.

خداوندا! پس تو را سپاس همراه با اقرار به بدي‌هايمان و اعتراف به سهل‏ انگاري‌مان، در حالي که در قلوبمان ندامت قطعي و بر زبانمان عذر صادقانه داريم.

پس ما را با توجه به اعتراف به تقصيري که در اين ماه داشتيم، مزدي عنايت کن که تدارک‌کننده فضيلت‏هاي دل‌خواهمان و جايگزين ذخيره‌‏هايي که مورد علاقه ماست، باشد.

متن حدیث:

اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِي شَرّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّکَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ. أَنْتَ وَلِيّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلّيْنَا بِتَوْفِيقِکَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ، وَ أَدّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا مِنْ کَثِيرٍ.

اللّهُمّ فَلَکَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَکَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِکُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ.

“صحیفه سجادیه،دعای45″

مرحوم آيت الله العظمي بهجت مي فرمود: شخص عربي از مرحوم شيخ محمد رضا آل ياسين پرسيد: در حال رکوع و سجود تسبيحه ي کبري چند بار بايد گفته شود؟
ايشان در جواب فرمود: سه مرتبه واجب است!
بعد از رفتن سؤال کننده، به عنوان اعتراض به ايشان عرض شد هيچ يک از فقها چنين فتوايي نداده است.

ايشان فرمودند: اين شخص يکي را قبل از سجده، و يکي را در حال سجده، و سومي را در هنگام سربرداشتن مي گويد؛ لذا خواه ناخواه يکي از آن سه در حال سجده، انجام مي گيرد.
برخي نيز گفته اند: احتياط، عصاي پيره زن هاست.
ظاهر اين است که بهتر است انسان در مقام عمل شخصي خود از احتياط نگذرد و عمل را موافق احتياط انجام دهد؛ ولي در مقام فتوي، دستور به احتياط مشکل است.
کتاب در محضر حضرت آيت ا…. العظمي بهجت – ص 91 محمد حسين رخشاد

 جرج جرداق، نويسنده و اديب معروف مسيحي مي‎‎گويد: «نهج‎البلاغه» بياني رساتر از هر بياني است که تا انسان و انديشه انساني وجود دارد، با ذوق هنري و ادبي انسان، پيوند ناگسستني خواهد داشت. او در کتاب بسيار ارزشمند «امام علي (ع)، صداي عدالت انساني» پس از آنکه قهرماني‏هاي امام را با قلم تواناي خويش توصيف و شمّه‎اي از فضايل او را بازگو مي‎‎کند، در خطاب به روزگار مي‎گويد: «آه! اي دنيا! چه مي‎شد اگر قواي خود را جمع مي‎‎کردي و توانت را براي بار ديگر در يک جا متمرکز مي‎‎کردي و در هر عصر و زمان يک نفر مانند علي (ع) را که در عقل، خرد، منطق، بيان، حماسه و شجاعت با او همپايه بود، براي بشريت به ارمغان مي‎‎آوردي!»

ميخائيل نعيمه، نويسندۀ مسيحي مي‎گويد: البته قهرمانيهاي علي (ع) فقط منحصر به ميدان کارزار نيست، بلکه او در روشن‎انديشي، پاکي وجدان، شيوايي بيان، عمق و کمال انسانيت، شور و حرارت ايمان، بلندي همت و فکر، ياوري و هواداري از رنجديده‎ها و ستم‎کشيده‎ها در قبال جفاکاران و ستم‎پيشگان، فروتني در مقابل حق هر کجا که تجلي کند نيز قهرمان بوده و به هر اندازه که از زمان آن بگذرد، هميشه پناهگاه پرمايه‎اي است که امروز و هر روز ديگري که شوق ما براي پي‎ريزي اجتماع و زندگي سعادتمندانه زياد مي‎شود، بسوي آن رو مي‎‎کنيم.

در واقع بر مورخ و نويسنده‎اي به هر اندازه که با هوش و با شخصيت و نکته‎سنج و نابغه هم باشد، امکان ندارد که حتي در هزار صفحه بتواند تصوير کاملي از علي (ع) نشان دهد و براي شما مجسم سازد و بتواند رويدادهاي مهمي را که در دوران آن به وقوع پيوسته، به نحو شايسته‎اي روشن سازد، پس آنچه را که علي (ع) دربارۀ آن فکر و دقت کرده و آنچه که اين شخصيت بزرگ عربي بين خود و خداي خود گفته و عمل کرده، از اموري است که هرگز هيچ گوشي آن را نشنيده و هيچ چشمي آن را نديده، البته آن خيلي بيشتر از آن است که با دستش نمودار و يا با قلم و زبانش آشکار کرده است.

ادامه »

هر که در عشق علي(ع) گم مي‌شود

مثل گل محبوب مردم مي‌شود

طوفان نامت که وزيدن مي‌گيرد، همه غبارهاي روي دل پاک مي شوند. شور تازه هاي در آوندهاي زمين به جريان مي افتد و درختان به احترام نام عظيمت خم مي شوند.

ای امیرمومنان(ع)!يک عمر با عشق تو نفس کشيده‌ام، اما امروز مي‌خواهم در عشق تو گم شوم.

خوشا به حال فرشتگان که نمازهايشان را به تو اقتدا مي کنند؛ آنچنان که کوه‌ها و رودها و پروانه‌ها پشت سرت به نماز مي ايستند.

تو آن مردترين هستي که عدالت از سرانگشتان تو برکت يافته است و شمشير تو ميزان روز رستاخيز است.

شک ندارم که لبهايت در هيچ لحظه اي جز نام خدا را تلاوت نمي کرد.

هر رودي که به تو متوصل شود، اقيانوس مي شود.هر برگ خشکي که نام تو را مي برد به سبزي و تازگي مي گرايد. هر قطره باراني که به زمين مي رسد با عشق تو به رودها مي‌پيوندد.

  یاعلی(ع)!حکايت عشق پاياني ندارد، اما اينک روز غريبي فرزندان تو و روزشگفت تنهايي زمين است. حالا ديگر ارکان زمين مي لرزد و سطرهاي نهج البلاغه خونرنگ شده است. ديگر در خواب هم نمي توان ديد که مردي در چاه تنهايي اش، باراني از خورشيد بريزد.

ديگر ماه در هيچ شبي صوت مناجات تو را نخواهد شنيد.

ادامه »

ازامام جعفر صادق(ع) در تفسیر فرات کوفی، چنین نقل شده است: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ اَلْقَدْرِ.اَللَیْلَهُ: فاطمه والقدر: اَللَّهُ. فمن عرف فاطمه حق معرفتها، فقد ادرک لیله القدر، و انّما سُمّیت فاطمه لانّ الخلق فطموا عن معرفتها … و قوله: وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ اَلْقَدْرِ لَیْلَهُ اَلْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ، یعنى: خیر من الف مؤمن و هى ام المؤمنین.تَنَزَّلُ اَلْمَلائِکَهُ وَ اَلرُّوحُ فِیها و الملائکه المؤمنون الذین یملکون علم آل محمد(ص) و الروح القدس هى فاطمه. بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ اَلْفَجْرِ. یعنى حتى یخرج القائم.(تفسیرفرات کوفی ص581و582)

اللیله، حضرت فاطمه، است. القدر ،«اللَّه» است. پس هر کس که فاطمه و مقام ایشان، را به حقیقت بشناسد، حتماً شب قدر را درک کرده است. و علت نام‏گذارى آن حضرت به فاطمه، به خاطر این است که مردم از شناختنش، ناتوان هستند. اما معناى «لیله القدر، بهتر از هزار ماه است»؛ یعنى، بهتر از هزار مؤمن است و آن نیز ام‌‏المؤمنین حضرت زهرا (س) مىیباشد. مراد از ملائکه، مؤمنان عالِم به علوم آل محمد و مراد از روح یا روح‌‏القدس همانا، فاطمه است و مراد طلوع فجر، ظهور حضرت مهدی و قائم، است .

بااستناد به حدیث امام صادق که در تفسیر سوره ی قدر، فاطمه زهرا عليها السلام را شب قدر، نامیده است، در شرح و تبیین آن و در خصوص مقایسه تطبیقی آیات سوره ی مبارکه قدر با حضرت فاطمه ی زهرا به نکاتی می توان اشاره کرد:

1-”اناانزلناه فی لیله القدر“: همچنان که شب قدر، ظرف زمانی نزول قرآن کریم است، حضرت فاطمه، ام الائمه و ام المومنین نیز ظرف امامان معصوم عليهم السلام است، زهراى مرضیه، علت وجود ائمه یازده‌گانه، اوصیاى رسول خدا می‌باشد و ذریه پیامبر تا قیامت از نسل حضرت فاطمه، هستند. بنابراین، همچنان که شب قدر، ظرف نزول “قرآن صامت” می باشد ، وجود حضرت زهرا(س) نیز ظرف نزول یازده “قرآن ناطق"و امامان معصوم، می باشد.

2- “وماادراک مالیله القدر“: مجهولیت شب قدر بی شباهت به غربت و مظلومیت زهرای مرضیه نیست. علاوه بر ابعاد وجودی و درجات تقرب و سلوک الی الله، تاریخ دقیق ولادت، شهادت، طول عمر و بالاخص مزار ایشان برای ما مجهول می‌باشد. همان گونه كه عظمت شب قدر براي انسان ها پنهان است، قدر و منزلت فاطمه (س) نيز براي مردم ناشناخته مانده است.

3- “لیله القدرخیر من الف شهر“: خیر کثیر کوثر که ادامه ی نسل نبوت تا قیام قیامت از دامان مطهر اوست، با خیر و بركت شب قدر که به تنهائی از هزار ماه برتر است، مقایسه شده است.

ادامه »

ازدواج در نگاه هر کس معيارهايي دارد. با اين حال، معيارهايي که بزرگان دين معرفي کرده اند، سالم ترين و مطمئن ترين معيارها است.

شرط اول؛ ایمان

در اسلام شرط اول انتخاب همسر ايمان و تقوا معرفي شده است. دين بنيان خانواده را حفظ مي کند و همسر باتقوا بيشتر از همسري که تقواي کمتري دارد، مي تواند اعتماد و آرامش شما را تامين کند. بنابراين پرهيزگاري شرط اول ازدواج از نگاه ائمه و معصومين است. کسي که پايبند به دين نباشد هيچ ضمانتي وجود ندارد که به رعايت حقوق همسر و زندگي مشترک پايبند باشد. در حديثي از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است که: وقتي کسي که به خواستگاري مي آيد و اخلاق و دين اش مايه رضايت است به او زن دهيد که اگر چنين نکنيد، فتنه و فساد زمين را پر خواهد کرد. (نهج الفصاحه ، ح247)

در حديث ديگري از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است که: با زن به خاطر 4 چيز ازدواج مي شود: مال و ثروتش، زيبايي اش، دينداري اش و اصل و نسب خانواده اش؛ و تو با زنان متدين ازدواج کن. (کنز العمال . ح44602)

حسن خلق

توصيه بعدي اسلام درباره ملاک هاي ازدواج، حسن خلق است. مردي در اين زمينه با امام رضا (عليه السلام) مشورت نمود و عرض کرد: يکي از بستگانم از دخترم خواستگاري کرده ولي اخلاق بدي دارد. حضرت فرمود: اگر بدخلق است، دخترت را به ازدواج او در نياور. ( وسائل الشيعه، ج14،ص54).

دينداري و اخلاق از مهمترين ملاک هايي است که بايد هنگام انتخاب همسر مورد توجه قرار گيرند و اگر اين دو خصوصيت در کسي وجود نداشت، در ازدواج با او بايد ترديد کرد. حسن خلق به دارا بودن اخلاق هاي خوب مثل صداقت، عفت کلام، نگاه پاک، امانتداري، فروتني، بخشندگي و در کنار آن دوري از اخلاق هاي بد نظير تندخويي، بي وفايي، کينه و حسادت و… را شامل مي شود.

وصلت خانوادگی

ازدواج يک پيوند خانوادگي است نه پيوند دو نفر. از سوي ديگر، خانواده اولين و مهم ترين ريشه هر فرد و آموزشگاهي است که او داشته هايش، خلق و خو، عادت ها و نگاهش به زندگي را از آنجا کسب کرده. بنابراين مهم است با خانواده اي سالم و اصيل وصلت کنيم. اصالت خانوادگي به معناي سلامت خانواده و خوشنام بودن آن ها است. نه ثروت و اصل و نسب و نام و فاميل. اسلام تأکيد دارد که درباره سابقه خانوادگي همسر، تحقيق لازم صورت گيرد و به خصوص، مراتب ايماني و اخلاقي آنها در نظر گرفته شود. زيرا اين اصالت خانوادگي در زندگي جديد و نسل بعد تأثير خواهد گذاشت. پيامبر (صلي الله عليه و آله) در اين رابطه مي فرمايند: «براي نطفه هاي خود، بهترين را گزينش کنيد. »

امام صادق (عليه السلام) از رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود: «از ازدواج با احمق بپرهيزيد که هم نشيني با او مايه اندوه و بلاست.»

همتایی

کفويت در ازدواج هم هميشه مورد تاکيد پيامبر اکرم(ص) و ائمه بوده است. کفويت به معناي تناسب و همتايي و هماهنگي در ويژگي هاي اصلي افراد است و در جنبه هاي ايماني، فکري، اقتصادي، سني، ظاهري، خانوادگي، فرهنگي، تحصيلي و… مطرح مي شود. در اسلام تاکيد زيادي بر کفويت اعتقادي شده است چرا که اعتقادات هر فرد درون مايه وجودي او را مشخص مي کنند و تضاد در اعتقادات تنش هاي زيادي در زندگي در پي دارد. رسول خدا(صلي الله عليه و آله) فرمودند: «مرد مۆمن، کفو و همتاي زن مۆمن است؛ و مرد مسلمان، همتاي زن مسلمان.» (وسائل الشيعه، ج14، ص44.)

بر اين اساس بود که پيامبر (صلي الله عليه و آله)، حضرت علي (عليه السلام) را براي همسري دختر خود انتخاب نمودند. بعضي روايات همچنين کفويت را شامل دو چيز دانسته‌اند: يکي عفت ناشي از ايمان و اعتقاد و ديگري تأمين امکانات زندگي.

سلامت

سلامت جسم و روح در ازدواج هميشه مورد تاکيد اسلام بوده است. امام صادق (عليه السلام) از رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود: «از ازدواج با احمق بپرهيزيد که هم نشيني با او مايه اندوه و بلاست.» (جعفريات  ص92

احادیثی ازپیامبراکرم(صلی الله علیه وآله)درباره ازدواج:

* مراسم ازدواج را آشکار برگزار کنيد و خواستگاري را پنهان .(کنز العمال . ح44532)

* بهترين ازدواجها ها آن است که آسان تر انجام گيرد .(نهج الفصاحه ، ح248) درباره افزايش روزي پس از ازدواج احاديث ديگري هم از پيامبر اکرم(ص) نقل شده است. ايشان مي فرمايند: زن بگيريد؛ زيرا که ازدواج کردن روزي شما را بيشتر مي کند .(بحار الانوار . ج103 0ص217)

* مردان عزب خود را زن دهيد؛ زيرا با اين کار خداوند اخلاق آنان را نيکو مي گرداند و روزيهايشان را زياد مي کند و بر جوانمردي هاي آنان مي افزايد. (بحار الانوار . ج103 0ص222).

در اسلام هيچ بنايي ساخته نشد، که نزد خداي عزوجل محبوبتر و ارجمند تر از ازدواج باشد. (بحار الانوار . ج103 0ص222)

هر جواني که در دوره جواني خود ازدواج کند، شيطانش فرياد بر آورد که: واي بر او دين خود را از گزند من حفظ کرد .(کنز العمال . ح44441)

دو رکعت نمازي که ازدواج کرده مي خواند، برتر از هفتاد رکعت نمازي است که فرد عزب مي خواند .(بحار الانوار . ج103 0ص219).

منبع:تبیان